OAZA

Natalka

no ładne te wiersze, ale jakoś ich mało...jeden już czytałam, a ten drugi naprawdę śliczny. Może ja kiedyś też coś wymyślę Smile

x Andrzej

Ja myślę że każdy ma talent tylko niekjtorzy go skutecznie zakopują. Zyczę wszystkim powodzenia w tworzeniu, bo to jest piękne i pozostaje

Natalka

Jakie to bardzo mądre...

Natalka

No ale...nie wszyscy mają do wszystkiego talent...

Amica · Gość

Szkoda że Wasz Moderator czuje się "zakopywany" może jakoś mu pomóżcie.... Bo to smutne Sad

Amica · Gość

Natalio który wiersz tak pozytywnie komentujesz?? Bo ich nima dwóch a cztery..

Amica · Gość

Ależ niektóre osoby mogą inspirować.... Nie pisałam nic od dwóch lat i a wczoraj... a raczej już dziś... Co tu pisać, dobrze jeśli jest ktoś kto staje się Veną.
Dobrze że jesteś

Łupinko pomarańczy...
W blasku twym kolorze,
szukać by się chciało
ciepła promieni w poranną zorzę.

Jednak to tylko chwila złudzenia
minutka cicha...
wskazówkę przesuwa,
bo rzeczywistość ciągle ta sama...

Skórka jest skórką,
choć bardziej zmarszczona.
Wskazówka wciąż dalej
biega błędnie wkoło...

Czy coś się zmienia?
Czy nasz jakiś promień,
wspólna chwila ciszy
naprawdę istniała...?

Być może......

Wiarę trzeba krzewić,
by każdą wspólną chwilę
ze zwykłej łupinki
w ciepły promień zmienić...

Natalka

Wszystkie mi się podobają... Są naprawdę ładne, może nawet śliczne

Amica · Gość

ojej... kto by pomyślał... bo jeszcze przypadkiem uwierzę Smile

pozdrawiam Smile

Amica · Gość

Kilka godzin temu dostałam ten adres, całą noc właściwie musiałam spędzić przy pracy ale..... coś tu ten Wasz Ks nie ma konkurencji (jeśli chodzi o pisanie wierszy), nie mówię że ja będę odpowiednią, ale chcę coś jednak tu zamieścić... to dla moich Dwóch Przyjaciół...jeden to wiadomo a drugi to ten od adresu... nie wiem co dalej... ale po coś na pewno jesteście w moim życiu...

Odmrożone ręce,
palce wykrzywione,
stołek zimny, twardy,
dach nad głową marny..

Z głową opuszczoną,
w czterech deskach wkoło,
na białawej brzozie,
kapliczka uboga...

Latem łąki zapach,
Śpiew sąsiada z góry
i tupot biedronki
ożywia naturę.

Teraz cisza...
Białe poduchy utulone,
i tylko szum wiatru
co wkoło wciąż hula...

Zmarzłeś tak bardzo
cichy Przyjacielu...
samotny wśród swoich,
Jezu frasobliwy....

poprosze o jakiś komentarz

FILIP

Przepraszam, że wprowadziłem tutaj troche zamieszanie ale chciałem to troche uporządkować..

Amica · Gość

Dzięki Natalio i Filipie za utworzenie specjalnie dla mnie nowego tematu, ale myślę że to były moje ostatnie wiersze... czasem tak bywa... Pozdrawiam

Ewa G

Bardzo ładne wiersze podobają mi się Smile

Amica · Gość

w telefonie jest coś takiego jak archiwum...

Kilka gwiazd jasnawych,
Pozwala mi być sobą.
By w ostatnich płatkach śniegu maławych,
móc dzielić radość bycia z Tobą.

Jednak to tylko świetlane marzenia.
Rzeczywistość nieco inna.
Gwiazdy - rażącą małą kropeczką,
A ciepło Twe - jak noc zimna.

Choć niebo to samo co pięć minut temu,
i brak słów naszych, nam nie przeszkadza,
jak czarne płótno okryło nas wtedy,
by ciszę tą naszą przerwać jednym słowem.

Rozedrzeć tą ciemność
swym głosem...sześć liter...
tak czasem czekanych,
ale nie wypowiadanych...

Miałam już nie pisać ale tak wyszło...

Gość · Wysłany: Pią 12:17, 17 Mar 2006 Temat postu:

Beznadziejności...
Czy jesteś gdziekolwiek?
Słysząc to słowo, w duchu sobie myślę...
Biedny... zagubił się człowiek.

Jak Ci pomóc teraz...
Nie bywało gorzej nie raz?
Najgorszym okresem - ostatnie Twe dni...
Nie mogę nic zrobić... smutno mi.

Twoje wybory,
radość z nich płynąca...
Gdzież ten młody człowiek?
I Miłość gorąca...

Ta którą przyniosłeś
pełen optymizmu, wiary niegasnącej,
co dawała uśmiech i chęć bycia sobą
by fragment naszej drogi, powrotu do Boga
odbyć razem z Tobą...