OAZA

Łukasz

Jestem Czesio! Cześć! Czołem!
Zapytacie skąd się wziąłem.
Pewnego dnia lipca czternastego,
Przyjechałem do miejsca cudownego.
W przecudnej wiosce była to szkoła,
Pełna radości i zawsze wesoła.
Nasza oaza w Królowej Górnej,
Funkcjonuje na zasadzie ogólnej:
Dużo modlitwy, więcej rozrywki,
Na bok odłóżmy wszelkie używki.
Na szkołę śpiewu nie mamy ochoty,
Odkładamy siły na Dzień Wspólnoty.
Gdy zbliża się pora spania,
Ksiądz brewiarzem do łóżek zagania.
Gdy kadra wieczorem nalot nam zrobi,
Wszyscy pod śpiwór chowają nogi.
Później przychodzi kolejny dzionek,
Każdy radosny jest jak skowronek.
Ksiądz moderator, przystojny chłopok z gór,
Śpiewa swym głosem jak Rubika chór.
Dwóch animatorów, cztery animatorki,
Zawsze odprawy mają we wtorki:
- Edyta – kobita przebojowa,
Zawsze do boju gotowa.
- Justyna – jak raz huknie to nawet ksiądz się przelęknie,
- Sylwia – już od rana,
Chodzi rozśpiewana.
- Maciek, Flegmuś nasz kochany,
Chociaż trochę nieokrzesany.
- Konrad na gitarze wymiata,
I robi w swojej grupie za kata.
- Renata z nami w siatkówkę gra,
I zawsze dobry humor ma.
Czesława w kuchni łyżką wymiata,
Jak coś rozkaże to nie ma bata.
25 owieczek, 23 baranków,
I siły swe łączą piosenką o poranku.

Pozdowionka dla Ani Stach i Neli, ktore wkopały mnie i Piotrka do pisania tego "wiersza". Very Happy

Łukasz

Edyta, nasza Edyta,
Przebojowa kobita.
Gdy z samego rana wstajemy,
Edytę denerwujemy.
Na naszych spotkaniach z nią,
Wszyscy smacznie śpią.
Na Wyprawie Otwartych Oczu,
Siedzimy sobie na uboczu.
Gdy wsparcia potrzebujemy,
Pomoc otrzymujemy.
Namiot Spotkania z nią praktykujemy,
Dzięki czemu pobożni się stajemy.
Animatorka nasza to super dziewczyna,
Każde kolano się przed nią zgina.
Kiedy ją zdenerwujemy,
Wszyscy potem żałujemy.
Czasem pompki każe nam robić,
Żeby muskuły nasze wyrobić.
Bardzo się cieszy, gdy to robimy,
Bo lubi patrzeć jak się męczymy.
Nigdy jeszcze przy nas nie spała,
Bo każdej nocy okropnie się bała.
Codziennie wieczorem bajki nam czyta,
Bo kobieta z niej znakomita.
Gdy z Mateuszem swoim rozmawia,
Nikt nie ośmieli puścić se pawia.
Chociaż chłopaka ma ratownika,
Do wody nie wchodzi – od razu znika.
Razem z wszystkimi Głowy się boją,
Kiedy przyjeżdża włosy im stoją.
Zawsze z rana,
Udaje Tarzana.
O 22 gasi nam światło,
Żyć z nią wcale nie jest tak łatwo.
SILENCIUM SACRUM- oazowa zasada,
Zawsze wieczorem o niej nam gada.
Nawet kiedy Edyta jest chora,
Nigdy nie nosi ze sobą śpiwora.
Bardzo fajną animatorką jest,
Atmosferę w pokoju mamy THE BEST!
Nawet jeśli czasem na nas krzyczy,
Nikt pod poduszką przez to nie ryczy.
Modlimy się z nią przed spaniem codziennie,
Obowiązki nasze wykonujemy sumiennie.
Początki z nią były bardzo trudne,
Pierwsze dni stawały się nudne.
Kiedy przyszedł czas na ocenę,
Wszyscy razem ustaliliśmy cenę.
Cenę naszego kursu wychowania:
Co nam pozwala, a czego zabrania.
Teraz wszyscy się radujemy,
Mówimy więc Tobie: DZIĘKUJEMY ! ! !

Tworczosc pokoju an. Edyty. Napisane specjalnie na AGAPE. To cos powstawalo 15min. Jesli ktos nie wierzy to ..... trudno. Very Happy

Ale tak bylo. Razz

dj.Baranka:)

Łukasz

Fajne, nie? Wiem, wiem... xD Very Happy

Hihihihi... Wink

j@jko

A za pisanie tego pierwszego wierszyka,to mi się oberwało..! Very Happy

Najpierw od Flegmy,a później na dywanik do księdza.. :/ Smile

Już nie wspomnę ile osób nad tym pracowało i że to było po ciszy nocnej i w naszym pokoju Very Happy

;P Ale ładnie wyszło..
A Edyta to z wami łatwo nie miała Very Happy

Łukasz

No ale najlepsza byla ta akcja z ksiedzem. Jak bylismy po ciszy nocnej w pokoju dziewczyn. Uhuhuhuhuh... xD Very Happy

A czemu Edyta z nami latwo nie miala? Razz

My mielismy gorzej. Codziennie szlismy spac tak 22-24 bo wczesniej sie nie dalo ... :/
Ale przynajmniej jakies wrazenia z oazy sa. Very Happy